معمولاً در یک دعوای حقوقی دو طرف خواهان و خوانده حضور دارند. اصل نسبی بودن دعوای حقوقی هم بیانگر همین مطلب است، که آرای حقوقی تنها در مورد خواهان و خوانده جاری خواهد بود. به عبارت دیگر یک دعوای حقوقی میان دو نفر، اصولاً در مورد شخص ثالث تاثیری نخواهد داشت. امّا گاه قانون به شخص ثالث حق داده تا در دعوای حقوقی میان خواهان و خوانده دخالت کند و آثاری را ایجاد نماید. یکی از این موارد حالتی است که در فرایند رسیدگی به دعوای حقوقی، مال منقول یا غیرمنقولی توقیف گردد. در این حالت شخص ثالثی که از اهالی دعوا نبوده و ادعای حقی از قبیل مالکیت بر مال توقیف شده را دارد، می تواند تحت شرایط خاصی، با تقدیم دادخواست اعتراض ثالث اجرایی، از مال توقیف شده رفع توقیف کند.
شایان ذکر است که اعتراض ثالث اجرایی، اعتراض به رای نیست و نباید آن را با اعتراض شخص ثالث موضوع ماده ۴۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی اشتباه گرفت. اعتراض شخص ثالث موضوع ماده ۴۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی اعتراض به رای دادگاه است. امّا اعتراض ثالث اجرایی، اعتراض به توقیف مال است. بنابراین دادخواست اعتراض ثالث اجرایی ممکن است در اثنای رسیدگی و پیش از صدور رای دادگاه هم مطرح شود